DİPÇE : Fransız Teğmenin Kadını, Viktorya dönemini, ardından gelen 20. yüzyıl gözüyle anlatan çağdaş bir romandır. Bu yönüyle de en iyi postmodern roman örneklerinden birisi olarak gösterilmektedir. Roman analizlerinde, eserin türü ve biçemi hakkında bilgi vermek ezberci bir yaklaşım olarak görülebilir. Bu zayıf eleştiri Fowles'ın kitabında önemsizleşir. Özellikle eser incelemesi derslerinde ya da yazarlık çalışmalarında Fowles'ın bu eseri deneysel çalışmalara çarpıcı bir örnek niteliğindedir. Belirtmek gerekir ki kurgunun geçtiği Victorya dönemini sadece bu kitapla dahi öğrenmek abartılı bir ifade olmaz. Yazar, her yerde rastlayacağımız üçlü aşk öyküsünü dönemin bütün detaylarını çevreleyerek sunuyor. Böylece asıl konu toplumun değişimi veya değişimin direncini geçmişle bağdaştırarak aktarıyor. Victorya dönemini bilmeden, görev bilincinin yüksek olduğu bu tutsak süreci anlamadan 20. yüzyıl dünyasını anlamlandırmanın da eksikliğine değiniyor yazar. Yazar dönemi anlatırken yine o dönem için geçerli olan geleneksel roman özelliklerini kullanıyor fakat 13. Bölümde tanrısal anlatıcı rolünden sıyrılıp romanın bir parçası haline geliyor. Karakterlerin kaderlerine müdahale etmediğini ve özgür olduklarını vurguluyor. Eser sona kadar deneysel olarak devam ediyor. Okura sunulan 3 farklı sonla okuru da bu muazzam romana iliştirmeyi başarıyor. Viktorya çağı standartları , kapitalist düzen, sosyal gereksinimler, aşk ve evlilik ve diğer birçok hususu karakterlere özenle dağıtan yazar, erkek karakteri Charles'i çağının tüm özelliklerini taşıyan Ernestina ile ufkunu aşan Sarah arasında bırakır. Fransız Teğmenin Kadını- Sarah- deli, zavallı, ahlaksız bir kadın olarak ünlenmiştir. Oysa Sarah, kadınların kocalarına boyun eğme ve çocuk yapmayla sınırlı görevlerinin karşısına; erkeklerle eşit ve özgürlüğe aşık bir kadın olarak konumlanmıştır. Bu tutku onu toplum dışında tutulması için yeterlidir. Bu eser Sarah'ın mücadelesi gibi görünüyor fakat aslında Sarah en başından kendi yolunu çizmiştir. Charles aristokratlığının getirilerinin farkında olduğu için şikayet ettiği kurallar ve görevler nedeniyle içindeki özgürlük duygusunu yer yer bastırır. Bu nedenle onun şikayetleri okura sahici gelmez. Özellikle kendisini Sarah karşısında kurtarıcı ve üst rollerde görmesi ironiyi güçlendirir. Romanın sonuna geldiğimizde aslında Charles'in özgürleşme yolculuğunu okuduğumuzu görürüz. Metinlerarası benzetmeleri , epigrafları ve dipçeleriyle, tarihin ve kurgunun birleşip ayrıştığı farklı kalıpta harika bir roman. Keyifle okuyun, esen kalın.

Fransız Teğmenin KadınıJohn Fowles · Ayrıntı Yayınları · 20202,388 okunma

··

1.431 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.