Rilke öyle bir karakter ele almış ki, şizoid, depresif, okb, anksiyete, panik atak gibi rahatsızlıkların belirtilerini taşıyan Malte üzerinden, büyük bir toplumsal anlatı ortaya çıkarmış. Aslında ne Malte'ye ne de gerçek yaşamda kalabalıklar içinde yapayalnız kalmış bir okura ithaf vardır kitabında. Rilke, bu ilk ve tek romanında toplumun ve toplumsal yaşamın kişi üzerinde yarattığı rahatsızlıkları, belirtileri üzerinden işleyerek normal* sanılan şehir insanının portresini çizmektedir bizlere. Kitap kapağında resmedilen karakteri en başta Malte sanıyoruz ancak o gerçek hayatta normal olarak adledilen şehir insanından başkası değildir.
Toplumsal yaşam ve kalabalıklar insanı bozduğu gibi onu yozlaştırır da. Kitabı okurken her sayfada bu bozulmadan hızla uzaklaşmaya çalışan bir kaygıyla karşı karşıya kalacaksınız. Çünkü Rilke, Paris'i anlatırken bütün romantizmiyle değil, dönemin Paris'indeki fakir halkın halini işleyerek anlatmaktadır. İnsanların dengelerinin bozulmasına atıf da işte bu detayda gizlidir. Her duygu durum bozukluğu Paris halkından bir ferdi temsil etmektedir ve tüm Paris Malte'de bir araya getirilmiştir. İşte bir şair roman yazarsa böyle yazar dedirtiyor resmen. Üslup ise muazzam. Sanki önce şiirsel bir destan olarak yazılmış da sonradan düz yazıya aktarılmış gibi. Kitabı okumadıysanız şiddetle tavsiye ediyorum bunu. Beğenmeyecek okur tanımıyorum. Keyifli okumalar.
