“Öyleyse “kurtulmuş”, yani beşeri birey olarak varoluşun kayıtlarından da diğer her türlü özel ve sınırlayıcı kayıttan da (upadhi) azat olmuş varlığın nihai menzili “Aşkın Özdeşlik”tir. Bu kayıtlar bağ olarak görülmektedir. İnsan (daha doğrusu önceden insan olan varlık) bağlarından kurtulduğunda, kendilik (Atma) “bölünmemiş” doğası içinde tam olarak tahakkuk eder ve o zaman insan, Audulomi’nin öğrettiğine göre, hâzır-ı mutlak (sıfatı chaitanya olan) bir bilince sahip olur; nitekim Jaimini de aynısını öğretmekte, fakat bu bilincin -Aşkın Zat’la birleşmiş olması sayesinde- ilâhî sıfatları aşkın melekeleri olarak yansıttığını vurgulamaktadır. İlâhi Bilgi’nin kemâliyle tahakkuk eden eksiksiz kurtuluşun neticesi budur. Müşâhedeleri (dhyana) kısmi olanlarsa, bunun (tamamlanmamış metafizik tahakkuk olarak) etkin tarzda ya da (Batılı mistiklerinki gibi) edilgin tarzda olması fark etmeksizin, bazı yüksek hâlleri tadar, ama hakiki Vuslat’a (Yoga) erişemezler. Halbuki “Kurtuluş” ancak Vuslat’tır.” (İnsan ve Halleri s.188-89, Rene Guenon)
118 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.