İşte zaman da öyledir; sabahın ardından öğle gelir, ikindi akşamın eşliğinde tükenir, akşam gecenin kollarında ölmeye yatar. 'Bugün' ölür 'dün' olur. 'Yarın' gelir, adını değiştirir, 'bugün' diye taze gelin olur. Mevsimler akar. Baharın cıvıltısı yazın canlılığına döner. Yazın sonu güzün hüznünü bekler. Güz susar, kış konuşmaya başlar. Yıllar, sıra sıra gelip geçer.
Sayfa 100Kitabı okudu
·
149 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.