Durağanlığı seviyorum. Yavaşlığı. Hiçbir şeyin olmadığı zamanları. Göğün maviliğini. Temiz havayı içime çekmeyi. Trafik gürültüsü içindeki kuş şakımalarını. Yalnız ayak seslerini. İlkbaharda isyanla patlayan çiçekleri. Sessiz geçen zamanların ölü zamanlar olduğunu düşünürdüm. Şimdi capcanlı geliyorlar. Yere uzanıp dünyanın kalp atışlarını dinlemek gibi.
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.