Aşk üçgeni var dediler, şöyle çıldıracaksın, böyle delireceksin dediler beni korkuttular ama hiç dedikleri gibi çıkmadı. Gerçekten burada olan şey aşk üçgeninden çok üçgenciğiydi. Audrey Rose saçma bir şekilde sanki haddineymiş gibi Liza’nın hayatına müdahale etme zorunluluğu hissetmeseydi (aynı şey yüzünden zavallı Thomas’ı yerin dibine soktu bir kitap önce!) ve Survivor dokunulmazlık oyunununu kazanmış gibi başına buyruk katil avına çıkmasaydı Mephisto olayı yaşanmazdı bile. Kaldı ki yaşananların çoğu numaraydı, didişip birbirlerine laf atıp durdular. Minicik bir saçma an yaşandı, o ana da şöyle hak verdim. Kız daha genç, ilk önüne çıkanla bu kadar hızlı ciddileşmesi saçma olurdu. En azından Thomas’a olan hislerinden artık kesinlikle emin. Ben çok takılmadım bu olaylara. Ama arka planda okur arkadaşlar beni bu konuda o kadar darladı ki bulabileceğim katili bulamadım kafam karıştı. Çok rahat bulabilecekken ilk kez gözden kaçırdım, kesin bu diye emin olamadım. Ama Audrey Rose da bulamadı, zaten bulsa şaşıracaktım. Üç kitaptır sürekli yanlış kişiyi suçluyor. Bazıları çok eleştirse de ben bu seriye bayılıyorum. Victoria dönemi Londrası, adli tıp, gerçek hayatta yaşanmış seri katil davaları daha ne olsun? Hiçbir şey kusursuz olama. Seriye tam gaz devam edip final kitabına geçiyorum.

Büyü ve KanKerri Maniscalco · Ephesus Yayınları · 2020472 okunma

·

300 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Loc’hlaith