《İnsanoğlunun evrensel acılarından birini yaşadık. Başkalarının gönül yaralarını pek duymasak da herkes kendince acı çekmiştir ya da bir gün çekecektir. İnsan kardeşlerimize, dolayısıyla kendimize karşı daha derin ve daha büyük bir şefkat duyarız. Daha kibar olmaya başlar ve yaşadığımız bazı ruhsal durumlarda gönlümüzün anlamsızlıklarına, çelişkilerine içtenlikle gülmeye hazır oluruz.》