Fournier’ın iki ağır engelli oğluna dair anlatısı beni sarstı. Bunun özel bir nedeni de olması bir tarafa, yazarın bu bir hayli güç yaşam sürecini aktarma tarzı son derece çarpıcıydı.
Fournier, asla okuma yazma öğrenemeyecek, beraber bir şeyler içmeye gidemeyeceği, ergenlik bunalımlarında kendine kök söktürmeyecek, asla evlenemeyecek ve çocuk
