"İlk tanıdığım zaman ona inanamadım. Bir insan bu kadar temiz olamazdı, "caboin"di; ve fena aktör, melek rolünü oynamaktan bir gün yorulacaktı, gayr-ı tabii bir faziletten yorulan yüzünü bir gün görecektim. Fakat otuz beş sene o gün gelmedi. Otuz beş sene, onun yanından her çıkışımda, kendime hep bu sualleri sordum: Bu tevazu, kendi kendini inkar etmek derecesine nasıl çıkıyordu? Mahrumiyetlerden yılmayan seciyesiyle kendisini nasıl "kahraman" sanmıyordu? Onun temizliği yanında insan kendi günahlarından mustarip olurken, o, kendisinin sizden başka olduğunu nasıl görmüyordu? O'nda bütünlük vardı"
Sayfa 275 - Mithat Cemal Kuntay, Mehmet Akif
··
73 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.