Lisede ilk psikolojik roman diye öğretilmeden önce okuma şansım olmuştu. Şok olduğumu hatırlıyorum, daha önce okuduğum hiçbir kitaba benzemiyordu. O dönemde gençlik romanlarına aşinaydım, böylesine bir tarzla ilk defa karşılaşıyordum. Okurken deli olmuştum :) Karakterlerin sürekli iç dünyalarında monolog kurmaları ve assssssla birbirleriyle konuşmamaları deli etmişti. Çok güzeldi aslında bir yandan, başka tuhaf bir havası var. Sonu aşırı aşırı iyiydi. Akılda kalıcılık on puan :) Değerli bir eser olduğunu düşünüyorum. Okulda ilklerden olduğunu duyunca "demek o yüzden farklıydı!!!" demiştim kendi kendime. Roman, hikaye okumayı sevenlere tavsiye ederdim. Dili çok ağır gelmemişti bana. Kesinlikle şans verilmeli.

EylülMehmet Rauf · Bordo Siyah Yayınları · 201839,7bin okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Katre