oğlum hikmet, günlerdir seni okumama rağmen bazı oyunlara yetişememiş gibi hissediyorum. seni okudukça senin gibi düşünmeye, senin gibi davranmaya başladım. belki de hepimiz birer hikmettik ve sayfaları karıştırdığımız için yanlış zamanlarda girdik oyuna. sen sevmezsin böyle karışıklıkları, bilirim. sessizce otururuz albayımla düzeltmeye çalışırız sayfaları ama yüz binlerce hikmet varken her şeyi düzeltmek imkansız duruyor. yine de çalışacağız merak etme. senin yapmak istediğin şeyleri biz de isteyeceğiz. belki sonumuz senin gibi olacak belki oyunda bir sonumuz bile olmayacak fakat pes etmeyeceğiz hikmet, merak etme. * * kitap için yazdıklarımdan başka bir şey demek gelmiyor içimden. okurken, anlarken, düşünürken kendimi bambaşka bir dünyada hissettiğim bir kitaptı. düşlerimde kendimi hikmet olarak görüp uyanınca birkaç hikmet tavrı sergiliyordum ama ilerisi yoktu. Hikmet gibi olmakta bu zaten. çoğu davranışın devamı yok, çoğu bir düşünce çünkü hikmetlerden kaçar insanlar hikmetler de zihinlerinde oynar oyunlarını. oyunların sonu hep iyi olmaz. bazen verilen rolleri sevmeyebiliriz, kendimizi kandırarak oynarız rollerimizi ama zamanla gelişeceğiz. hikmetler için güzel bir oyun ortaya koyacağız ve artık hikmetlerin kavgası bitecek.

Tehlikeli OyunlarOğuz Atay · İletişim Yayıncılık · 202230,9bin okunma

·

106 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.