Aziz Nesin tarzı diye bir şey var: ilk satırından itibaren okurken sanki karşılıklı muhabbet ediyormuş hissi uyandırıyor yazarın diğer eserleri gibi -ki zaten bu derleme bir kitap- zaman zaman gülmek zaman zaman düşündürücü öyküler okumak isteyen buyursun... (Bu arada yılbaşı hediyelerinin hazırlandığı ve listelendiği anıda üstadın "eşarp"a da yer vermesi kendisini linçleyenlere güzel bir mesaj diye sezimledim)
