Önce benliğin dağılmasına karşı direnişi ele alalım. Villehardouin, şu yargısının da gösterdiği gibi, paniğe kapılıp kendini kaybedenleri mahkûm eder: Renier de Trit, Philippopolis'e [Filibe] hapsolmuşken, oğlu, kardeşi, damadı ve yeğeni başkente ulaşma umuduyla onu terk eder, ama Bizanslılar tarafından yakalanır ve Kaloyan'a teslim edilirler. O da onların başını vurdurur: "Ve biliniz ki onların bu sonuna çok üzülen çıkmadı, çünkü bağlı kalmaları gereken
insana karşı çok kötü davranmışlardı." Bu cümle Villehardouin'in düşüncesini yansıtıyor: Kişiliğin bütünlüğünü bozan, onur kırıcı korkaklık kimseye asla bir şey kazandırmaz
İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı yarım bıraktı
·
97 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.