Ah Samsa ah...
Üzülüyorum sana, bu hoyrat, bencil, kendini beğenmiş insanlar karşısında düştüğün şu duruma...
Ama hayır! Bunca tempo, hayat akışı, düşüş-kalkış, yıpranış karşısında hepimiz birer böceğiz. Değilsek bile öyle hissettiğimiz zamanlar olmuştur elbette. Ya biz küçülürüz, ya etrafımızdaki insanlar büyür, nihayetinde çaresiz hissederiz. Böcek olarak gözünü açman, bu form içerisinde hissettiğin acılar ve buhran, hayatımızdan birer parça olarak alınmış gibi sanki... Hissederek okudum. Başlı başına bir şaheser! Az ve öz bir kitap. Tavsiye eder ve iyi okumalar dilerim. Teşekkürler.
