Kitaba ismini veren öykü çok hüzünlüydü, Pat’a(köpeğin ismi) çok üzüldüm.En enteresan gelen öykü, bir mumyanın öyküsü olan “Taht-ı Ebû Nasr” oldu. Sanırım ben, bana kasvet duygusundan başka bir şey hissettirmeyen öyküleri sevmiyorum ve mesela bu yüzden “Çıkmaz” ı sevemedim. Yazarın tarzı Kafka’ya da benzetiliyor ama ben bunu sadece “Karanlık Oda” öyküsü için hissedebildim ve beğendim.
