Son
Fakat neden göğsün inip kalkıyor bu iç çekişlerle, gözyaşların yıkarken kızarmış yanaklarını? Neden üzüyorsun kendini böylesi boş endişelerle? Neden sık sık soruyorsun aşkımın ne kadar süreceğini? Eyvah Caelia'm, giderebilir miyim kafandaki soruyu? Biliyor muyum ki ömrümün ne kadar süreceğini? Bu daha da mı endişelendirdi duyarlı yüreğini? Yoksa kırılgan ölümlülüğümüz her daim aklında mı en şen anına üzüntü salmak, aşkın esinlediği neşeyi bile zehirlemek için? Eğer hayat bu kadar kırılgan ve gençlik böylesine geçici ise düşünmeli, şimdiki ânı çok iyi harcamalı, dayanıksız varoluşumuzun hiçbir parçasını boşa geçirmemeliyiz. Bir an varız, sonrasında olmayacağız. Hiç olmamışçasına... Bizden bir anı kalmayacak yeryüzünde, cehennemin o hayal ürünü gölgelerinde bile barınamayacağız.
Sayfa 82 - Tefrika YayıncılıkKitabı okudu
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.