Yarın buraya gelmeden duramam. Ben bir hayalperestim; gerçek yaşamla bağım o denli az ki, bunun gibi, şimdiki gibi çok nadide saydığım anları düşlerimde yine yaşamadan edemem. Bütün akşam sizi düşleyeceğim, bütün hafta, bütün yıl. Yarın kesinlikle buraya geleceğim, tam buraya, bu noktaya, tam bu saatte geleceğim ve yaşadıklarımızı anım sayarak mutlu olacağım. Artık burası benim gözbebeğim. Petersburg'da böyle iki üç yerim daha var. Hatta bir keresinde ben de sizin gibi anılara boğulup hüngür hüngür ağlamıştım. . . Kim bilir, belki de on dakika önce siz de anılarınıza ağlıyordunuz... Ama affedin yine kaptırdım kendimi; belki de özellikle mutlu olduğunuz zamanlarda buraya geliyorsunuzdur.