Sevgidə heç vaxt qısqanclıq olmur. Harda ki qısqanclıq var, orda sevgi yoxdur. Qısqanclıq sevginin bir hissəsi deyil, qısqanclıq mülkiyyətçiliyin bir hissəsidir.
Sevmekle değil, sahip çıkmakla alakalı bir durum. Daha doğrusu elimden çıkacak, başkasını sevecek veya başkası elimden alacak korkusuyla. Her seven kıskanmaz. Her kıskanan sevmez. Birbiriyle alakasız şeyler bunlar...
Kıskançlık gayet normal ve güzel, gerekli bir duygudur da, SORUN OLAN, bunu nasıl dışa vurduğumuz... Tıpkı SEVGİ gibi... Kimisi sevgisiyle boğar mesela, sıkar, öldürebilir hatta... Ee kıskançlık da böyle; tamamen sağlıklı olduğu ve sergilendiği bir nokta vardır, muhatabını yaşamdan soğuttuğu nokta da...
Diye düşündüm, düşünüyorum!
.
Var tabi
Asıl sevdiğini kıskanmayan kişi
Gerçekten sevmiyordur,
Kıskanmak kötü bir şey değildir ki
Kıskanmak;
Sevdiğin kişiyi aslında paylaşamamaktır 🙏
Bu konu tartışmaya çok açık. Normalde seven kıskanır ama kendinden emin insan insanlara olduğundan fazla değer vermez. Yani bir gün kıskandığı kişi giderse çok kıskanan çok üzülür. Biz hiç bir şeye sahip değilken, hatta kendimize bile sahip değilken sahip olmadığımız bir varlığı neden kıskanıp sahipleniyoruz ki??????