Şu ormanların tadını çıkarmak için, onun gibi olmayı ne kadar isterdim. Ama ne mümkün. Sonra, ne derdi var adamın sanki? Üzümünü satacak, onun parasıyla ekmeklik alacak. Temiz hava, temiz su. Daire yok, evrak yok. Dünyanın gürültüsünden, sıkıntısından haberi yok. Masanın başında günde sekiz saat mayışıp oturmak yok. Yaşamak be! Yaşamak budur işte.
'Ne hoş yaşar şu köylüler/ Gece gündüz sefa sürer'
Sayfa 47 - LiteratürKitabı okudu
·
220 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.