James Bill, 16. yüzyıldan bu yana İran'da laik siyasal otorite ile "müçtehid"ler arasında her zaman bir gerilim olduğunu; fakat her durumda iki tarafın da birbirlerinin var olma hakkını ve özel otorite alanını tanıdığını belirtmektedir. Bill, birinci Pehlevi Şahının (Rıza Şah) 1920li ve 1930lu yıllarda dini liderlerin etkinliklerine yönelik hamlelerin bu gerilim üzerine kurulu dengeyi bozmadığını, bu dengenin 1970li yılların ilk yarısına kadar sürdüğünü belirtiyor. Bu dengenin 1970li yıllarda bozulmasının nedeni ise, Bill'e göre, müçtehidlerin "modernleşme" politikalarına tepki göstermesi değil, ikinci Şah'ın (Muhammed Rıza) doğrudan "müçtehid"lerin varoluş koşullarına yönelttiği saldırıdır. Dinsel protestonun 1920 ve 1930larda değil de 1970lerde patlamasının nedeni, din adamlarının öz savunma ve hayatta kalma mücadelesine zorlanmalarıdır.