Anneler, erkek bebeklerinin duygulanımlarıyla daha çok eşleşirler (gülen bebeğe annenin de gülmesi ya da üzgün bebeğe annenin de üzülmesi gibi). Ancak, kız bebeklere olan anne hassaslığı daha çok, annenin duygulanımıyla eşleşmek için bebe ği sorumlu tutma ile ilişkilendirilir. Başka bir deyişle, erkek çocuklar daha fazla, çocuk tarafından yönlendirilen etkileşimlerle; kız çocukları ise daha çok anne tarafından yönlendirilen etkileşimlerde yer alır. Bu yaygın örüntü, çocuklar büyüyüp yetişkin olduğunda ortaya çıkan cinsiyet farklılıklarını açıklamaktadır.