"Ah, insanlar! Ve 'insanlar' şu veya bu kişi değildir, 'insanlar' daima başkalarıdır, saf 'başkası'dır, hiç kimse olmayan kişidir, 'insanlar' sorumsuzdur. 'Ben', toplum içinde ki 'ben', toplumsal 'ben'. 'Diyorlar ki'ye dayanarak yaşadığımda ve yaşamımı bununla doldurduğumda, tek başıma olan beni yığınsal 'ben' içinde eritiyorum demektir, kendimi 'insanlar' yapıyorum. Kendi yaşamımı yaşamak yerine, onu başkalarına dönüştürerek yaşamaz oluyorum.
Söylediğim basitçe, yaşamın iyilik veya laiklik dışında saf ve basit bir gerçekliği olduğu; her insanın kendisinin hissettiği, düşündüğü ve en bireyci anlamıyla kendisinin hissetmek, düşünmek ve yapmak zorunda olduğunu yaptığı derecede bir gerçeklik içerdiğidir."
J. Ortega y Gasset