"Ralph Waldo Emerson, Shopenhauer çağında Yeni İngiltere'nin filozof bilgesi, 'her insanın özel varlığında içerilen ve bütün ötekilerde oluşan üst-ruhu, ... insanı kendisi olan için var olmaya ve kendi karakteri adına konuşmaya çağıranı' överken bu gizemi çok açık ve basit biçimde önümüze koyar: "Biz, sarsıntı, bölünme, parça, parçacıklar halinde yaşıyoruz. Bu arada insanın içinde ruh bütündür; her parçacığın eşit biçimde ilişkili olduğu bilge sessizlik, evrensel güzellik, sonsuz Tek'tir." Elbette bu Paul Tillich'in "Varoluş Temeli"dir, Hint brahman, Budist dharma-kaya (gerçeklik gövdesi) da olabilir. Onlar için Tanrı'nın kişiliğini tanımanın yeri aşkınlıkta, 'yukarıda', düşüncenin ötesinde değil, yaşamın içindedir, ona içkindir, yüzlerde, kişiliklerde, sevgilerde ve çevremizdeki bütün yaşamlardadır, arkadaşlarımızda, düşmanlarımızda ve kendimizdedir. "
Sayfa 620Kitabı okudu
·
238 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.