Hak, hakikatimin gerektirdiği şeyi bana yerleştirmemiş olsaydı, O’nun meşrebi için bir kazanç ve O’nu bilmeye bir yöneliş kendimde bulamazdım. Böylelikle işin sonunda kendime dönüyorum. Yine bu nedenle, daireyi çizerken pergelin ayağı varlığımın sonuna ulaştığında başlangıç noktasına döner, işin sonu başına bağlanır ve işin ebedi ezeline yönelir. Şu halde sadece sürekli bir varlık ve yerleşik ve sabit bir müşahede vardır. Yol, sadece yaratılmışın görmesi için uzatıldı.
Muhyiddin İbn Arabi
·
125 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.