Bazen insan yalnız hisseder güçlü olmak ta yorar insanı..
Kitabı okuduğum da hissettiğim buydu ben güçlü olmak istemiyorum sanırım mutlu olmak istiyorum. Sessiz çığlık gibi yüzüne vuran satırlar bam teline dokunuyor vücut ritminin ...
"Tut ki,son nefesimi veriyorum
Gelmez miydin ? "
Giden gidiyor gittiği zaman da sakin fırtınaları bırakıyor geride kalana ara ara sitemler olsada satırlar da yazarın da dediği gibi..
"Yoksa affedermiyim keyfi için hayatı zehir edenleri.... "
Birkez daha düşündürdü affedemediğim geçmişi insanlar kalp kırmayı rutine çevirince duyarsızlık can buluyor artık istemsizce bedende ...
"Anlamak zaman alıyor zaman da her şeyi.."
o kadar basit ve aciziz ki farkına bile varmıyoruz kayıp giden zamanın
"Hiçbir satırını atlamadan okuduğum en çok satan kitaptır hayat" kısacası hayat bulunduğun anı yaşamaktan çekinmeden, korkmadan üzerine gittiğimiz umutlarımız olmalı ,ömür geçiyor....
Sade bir dille akıcı bir kitap olmuş ara ara satırlarda ruha dokunan cümleler geçmişe bir götürüp geliyor insanı kahve ve çikolata tadin da okunacak bir kitap keyifli okumalar