İnsanın bir hayali varsa eğer;
Önüne koyulan taşları engel olarak görmek yerine, yoluna basamak yapabilmelidir.
Hep konuşuruz içimizden ama bazen ne konuştuğumuzu durup incelemeyiz. Düşüncelerimizin çok azını duyarız. Duygularımız, had safhaya gelinceye kadar onları umursamayız.
Fakat, bazı düşüncelerimizi de duygularımızı da ne kadar bastırırsak bastıralım, ne kadar yok sayarsak sayalım oradalar, içimizdeler. Yüreğimizin, kafamızın içindeler. Buna engel olamayız.
Biz, yazma ihtiyacı duyanlar da işte böyle, kendi içimizdeki sesleri dinleyip, anlamlarını, duygularını kavrayıp, onları harflerle biçimlendiriyoruz. Satırlarda, dizelerde yeniden konuşturuyoruz. Onları bastırmıyoruz ya da yok saymıyoruz. İçimizdekiler bizim hazinemiz. Bize ait olanlar, kiminle ve ne ile alâkalı olursa olsun onlar bizim içimizdeki sesler… Ve bizim için kıymetliler.
Bu kitapta sadece benim değil, senin hissettiklerin de var. Senin için hissettiklerim ve sen de gözlemlediklerim de var.
İÇİMDEKİLERE TEKER TEKER, KANATLAR TAKTIM VE UÇURDUM…
Her yüreğe bir dokunuş, bir ses olabilmek için.