Hakkâri’de Bir Mevsim, bir köy evreninden bir coğrafyanın hikâyesini anlatır. Ferit Edgü, yaşamından izler taşıyan romanında bir deniz kazası sonucu hiç bilmediği diyarlara gelen bir denizcinin hikâyesini anlatır. Deniz kazası, sürgünlüğü ya da mecburiyeti gizlemek adına kullanılan bir metafordur. Kazazede, bir sürgündedir esasında, kendi iradesi dışında bilmediği uzak diyarlara gelmiştir; “Hak kentinin, Pir köyündedir”. Bilmediği, tanımadığı insanların arasındadır. Daha önce hiç duymadığı bir dili konuşur insanlar. Bilmediği bir kültür, deneyimlemediği bir yaşam vardır. Bu durumu başta yadırgasa da ondan kaçmaz, “Onlara dilimi öğretmek yerine onların dilini öğrenmeyi, onların dilinden konuşmayı denedim.” diyerek yeni yaşama uyum sağlamaya koyulur. Muhtarla anlaşmaya varıp köyün çocuklarına öğretmenlik yapmaya başlar, bir yandan dil öğrenir öte yandan dil öğretir. Ortak yaşamın ilk taşları böylece döşenir. Kaldığı uzun kış mevsimi boyunca yeni yaşama giderek uyum sağlayan kazazede, kaybettiği aidiyet bağlarını yeniden kurar. Yeni yaşam yoklukları, sunduklarıyla bir yüzleşme ve değişim imkânı sunar. Karlar eridiğinde köye gelen müfettiş artık “özgür” olduğunu söyler, okulu kapatıp gidebilecektir. Nihayetinde “her şeyin bir sonu vardır, sürgünlüğün, hastalığın, mapusluğun bile”.

Hakkari'de Bir MevsimFerit Edgü · Sel Yayınları · 201710,2bin okunma

·

119 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mervesk