"Kararımı verdim, Lotte, ölmek istiyorum, bunu sana ro manlardaki gibi gergin bir ruh haliyle yazmıyorum, rahat ve huzurlu bir halde, seni göreceğim günün sabahında yazıyorum. Sen bu satırları okurken, benim en değerli varlığım, yaşamının son anlarında en büyük mutluluğu seninle sohbet etmek olan bu huzursuz ve talihsiz insanın cansız bedeni soğuk mezarda çoktan toprakla örtülmüş olacak. Korkunç bir gece geçirdim ama, ah, bir yanıyla huzurluydu. Benim kararımı kesinleştiren, belirleyen bu gece oldu. Ölmek istiyorum! Dün senden ayrılırken, düşüncelerim ürkütücü bir başkaldırı içindeydi, buz kesilen bir ortamda, yüreğimi sıkıştıran her şeyle birlikte senin yanında ümitten ve sevinçten yoksun olan yaşamım üzerime üzerime geldi-odama girer girmez, kendimi kaybetmiş halde dizlerimin üzerine çöktüm, ey Tanrım! Ruhumu serinletecek en acı gözyaşlarını benden esirgeme! Binlerce binlerce ümit aklımdan geçip durdu, nihayet en ses, son biricik düşüncem sarsılmaz bir biçimde tamamlanmış olarak belirdi: Ölmek istiyorum! Yatağa uzandım, düşüncem sabahleyin güne merhaba demenin sükûneti içinde hâlâ ke sinliğini koruyordu, hâlâ tüm şiddetiyle yüreğimdeydi: Ölmek istiyorum! Bu çaresizlik değil, ıstırabımdan arınmış olduğumun bilincindeyim ve kendimi senin için feda edeceğim. Evet Lotte! Niçin kendime saklayayım? Üçümüzden birinin ölmesi lazım, bu kişi de ben olmak istiyorum! Ah benim değerli varlığım! Şu parçalanmış yüreğin içinden kaç kez öfkeyle kocanı öldürmek geçti!
Sayfa 105Kitabı okudu
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.