Lars bana altmışlı yıllarda Fagernes'te oturan mutsuz büyükannesini anlattı. Büyükanne Borghild yıllar boyu, sabahtan akşama kendini helak etmişti, büyükanne Borghild yıllar boyu yemek yapmış, çamaşır yıkamış, evi silip süpürmüştü ve bir akşam vakti büyükanne Borghild, mutfak masasında oturmuş gazetesini okuyan kocasına şöyle derken orada olan Lars konuşmayı duymuştu: Yok, artık dayanamıyorum. Ben gidiyorum.
Nereye gideceksin ki Borghild, dedi kocası ve gidip divana uzandı.