Nasıl anlatsam, eve gelip annenizi evde bulmak gibi bir histi sanki. Ama öyle elbezinden elbiseli, habire çörek yapan, sürekli hizmet edip sizi sıkan, şımartan ama sizi aslında hiç tanımayan bir anneden bahsetmiyorum. Uzun süre kaybolmuş bir çocuğun annesine kavuştuğunda hissedeceği duygudan bahsediyorum. Nihayet olmanız gereken yere vardığınıza dair bir his sanki, temizliğe ve dinçliğe dair, emniyete ama özgürlüğe dair bir his, her zaman var olan ama bir ocak gibi ya da kuş tüyünden yatak gibi yakmayan, mayıs güneşi gibi içinizi ısıtan sevgiye dair asla rahatsız etmeyen ve asla sıkmayan sevgiye dair bir his.
Sayfa 204 - İthakiKitabı okudu
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.