Yunus Emre'yi yüz sayfada nasıl anlayabilirim sorusunun cevabı kesinlikle bu kitap diyebilirim. Karakoç, Molla Kasım'ın , bir ırmak kıyısında oturup Yunus'un şiirlerinden bin tanesini şeriata aykırı bulup, yakmasını ve bin tanesini suya atmasını bir talihsizlik olarak görmez ve 'yandığı için duman olup havaya karışan ve suya atıldığı için balıklara yem olan şiirlere acımanın yeri yoktur: çünkü bu şiirleri de kuşlar ve balıklar ezberlemiştir. Kalan bin şiiri nasıl insanlar okuyorsa, yakılan bin şiiri gökte kuşlar, suya atılan şiirleri de suda balıklar boyuna okumaktadır.' der. "Böylece Yunus'un şiiri, tabiî oluyor. Tabiatın yüreğindedir bu şiir. Kuşun ve balığın yüreğinde. Şiir aklı aşıyor, eşyaya geçiyor. Anlamı taşıyor.. Yaratılıştaki şiir bölünmeyen bir bütündür; insandaki şiirse, bu şiirin bir parçası. Şiir, şiir olmaktan çıkıyor, zikir ve dua çizgisine ulaşıyor. Kuşlar ve balıkların zikri gibi Yunus'un şiiri de yüzde yüz samimiliktir." Karakoç kitaba Yunus Emreden önce Mevlanayla başlar Mevlana üzerinden mevlevilik hakkında küçük bir bilgi verdikten sonra Yunus Emre'ye kadar gelen süreçte Hacı Bektaştan Taptuk Emre'ye birçok tasavvuf erbabına değinmeden geçmez. Karakoçun deyimiyle 'Yunus, Kur'an ve hadislerin ışıklarından örülen islâm mesaj ve kültürünü, türkçede bir baştan sona bağlantı halinde işlemiş ve bu kültürü türk ruhuna geçirmiş, böylece çağının gereği şairlik ödevini yerine getirmiştir.' Kitap biterken insan hayret etmeden duramıyor. Bir insan bu kadar inanmışlığı bu kadar sevgiyi -hem hakka hem beşeriyete - nasıl taşır. Bu kadar hakka aşıkken yaşama nasıl tahammül eder. Yunusun derdiyle dertlenip aynı hisleri paylaşmak 21.yy nerdeyse imkansız gibi...Yunus bir derya boğulmamak elde değil.

Yunus EmreSezai Karakoç · Diriliş Yayınları · 2022989 okunma

·

177 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

h