Varoluşçu açıdan bakarsak insan hayatının hapisvari yönleri çok. Ölmek zorundayız, acı çekmek zorundayız, suçluluğu tatmak zorundayız, ötekinin üzerimizde etkisi var. Ancak dönüp kendimize bir bakmamız lazım, sormamız lazım: "Acaba ben daha da mı yükseltiyorum bu hapishanenin duvarlarını kendim için?" diye. Çoğu zaman durum bu oluyor.