Kitap kendini okutuyor, hızlı ilerleyen, merak uyandıran bir konusu var. Yalnızlık, çaresizlik, hırs, bağlanma ihtiyacı gibi şeyleri güzel bir şekilde işlemiş. Gelgelelim konunun aslının ne olduğunu tahmin etmede çok zorlandım.
"Nashe'in mahvoluşu mu, Pozzi'nin geçmişi mi, ikisinin ortak bir noktası mı çıkacak, Stone'la Flower'da bir bit yeniği mi var, Murks neyin nesi? Her şeyi geç Pozzi'ye ne oldu? Sonunda her şey yoluna girecek mi yoksa çok daha karmaşık bir olayın içinde miyiz?" diye merak ede ede sonuna geldim ve sonu bir hiç. Gerçekten merak ettiğiniz hiçbir şeyin cevabı yok.
Bitişler benim için romanda en önemli kısımdır, sonu iyi ya da kötü beni tatmin etmediyse okuduğum romandan zevk almadım sayarım. Şans müziği de öyle, okudum ama ne okudum ben de bilmiyorum.
