Yakup’u çağırmayan toparlak dünya beni mi çağıracaktı, elbet çağırmayacaktı.
Zaten çağırmadı.
Ben de zaten ona meyletmedim, beni çağırsın diye hiç kapısında durmadım.
Kapısında durmamakla kalmayıp, bacasından da sarkmadım, ona bakıp eğilip bükülüp de kırılmadım.
Yakup’u çağırmayan toparlak dünya beni çağırmadı da, ben de az değildim, dönüp ona bakmadım.
Bizi böyle böyle küs sandılar.
Görüleni bir şey sananlar yanlış anladılar.
Ben onu tırnak ucu kadar sevmedim, ki neyine küseyim. Küsmediğim dünyanın nasıl bulayım da en ücrasına gideyim.
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.