Çocuklar kendilerini çoğu zaman oyunlar ile ifade edebildiklerini biliyordum. Fakat bir ebeveyn olarak çocuğum ile ne tür oyunlar oynamam gerektiğinin ve oynadığım oyunların ona ne tür faydalar sağlayabileceğinin bilincinde değildim. Kitabı okurken aslında bazı sorunlarımı çözerken oyunun iyileştirici gücünden yararlandığımın farkına vardım. Mesela benim oğlum (20 aylık) asansörlere bayılıyor. Onu asansörden çıkartamıyorum. Bütün düğmelere basmak istiyor. Her çöp atmaya çıktığımızda da asansörlerin önünden geçmemiz gerekiyor. Benim için işkence gibi bir durum. Bir gün dedim ki; "düğmeye bas, sonra kimse görmeden koşup evimize girelim." Bu oyun onun hoşuna gitti. Şimdi her çöp atmaya gittiğimizde asansörün düğmesine basıp, eve doğru koşuyoruz. :) Bu onun için çok büyük bir eğlence. Kahkaha atmak da ağlamak gibi çocukların stresini, enerjisini boşaltabileceği bir yöntemmiş. Ne kadar kahkaha o kadar çocuk ile bağ kurmak; ne kadar bağ, o kadar iş birliği içerisinde olmak. Mutlaka her ebeveynin okuması gereken kitaplar arasında yer edinmelidir. Okurken altını çizerek ilerlerken, keşke her altını çizdiklerimi beynime kazıyabilsem ve uygulamaya dökebilsem diye de içimden geçirmedim değil. Şimdiden keyifli okumalar dilerim.

Oyun Oynama SanatıAletha J. Solter · Doğan Kitap · 20191,048 okunma

·

93 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meral Yıldırım