Dertlendim, kederlendim. Kitabın kapağını kapattığımdan beri kendi kendime söylediğim tek cümle. "Ah zavallı Oblomov!" oldu. Sonra da Oblomovluk gerçekten bir zavallılık mı diye sorguladım. Acaba bu kitapta ben hangi karakter olurum diye düşündüm. Muhtemelen bir Ştolts olmamın mümkün olmayacağına karar verdim. Herhalde en çok yine de Oblomov'a benzediğimi fark ettim. Sonra da Ştolts gibi bir dostum olmadığı için üzüldüm. Kitap beni etkiledi... Hem de çok. İlk 300 sayfasını kpss'den önce yaya yaya okumuştum ama zaten oblomov efendinin uyanıp yatağından kalkması zaten 100 sayfa sürmüştü. Ancak sınavdan sonra okumaya fırsat bulunca gerisi aktı gitti. Hem de nasıl akmak... Bir çırpıda okudum ama okuduğum süre boyunca göğsüme bir sıkıntı çöktü, düşündüm, hayıflandım, bunaldım. En nihayetinde bitti. Oblomov tembel bir karakter olsa da hep tutarlı, ne istediğini bilen biri oldu. (İstediği şey, hiçbir şey yapmamak bu arada) Olga'ya karşı çok büyük bir aşk yaşasa da bu aşk bile onu o tembellikten çıkaramadı. Ştolts ve Olga hayata bağlı insanlar olarak evlendiler, en sevdikleri dostlarını (burada her ikisi de oblomov'u bir dost olarak hep çok sevdiler. Koruyup kollamaya çalıştılar.) hayata katmaya çalıştılar ama bunda başarılı olamadılar. Oblomov, Oblomovka'da doğdu oblomovca yaşadı ve oblomov olarak öldü.

Oblomovİvan Gonçarov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202139,5bin okunma

·

137 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bigâne.