Sonra insanlar evlenir. Bir yuva kurarlar. Yavaş yavaş tahammül etme güçleri biter. Affetme kudretleri de. Herkes yapılan fedakârlıkların acısını birbirinin ümüğüne çökerek çıkarır. Ama ben de... Üstelik sen... Çocuklar doğar büyür büzüşürler. Oradan kaçıp nefes almak, geçen sefer eksik olanı bu sefer doğru yapmak isterler. Sonra da denenip denenip olmamışı bir de kendileri denemeye kalkar. Sonrası hüsran.
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.