Fahr-i Âlem çocukluk çağını geçip, gençlik çağına ulaştı. Yüzü nurlu ve sözü ruhlu idi. Birisine söz söylerken, yahut cevap verirken, olgun, akıl ve fikirde emsalsiz bir edası vardı. Her sözünde doğru, yumuşak huylu ve insanlıkça herkese üstündü. Bundan dolayı Kureyşliler içinde seçkin bir yer tutmuştu ve "Muhammedü'l-Emin" diye şöhret bulmuştu.