Paris, Bir Sevda (1958-1959)
22 Mayıs 1957 tarihinde, eleştirmen Émile Henriot Le Monde gazetesinde Nathalie Sarraute, Alain Robbe-Grillet, Marguerite Duras ve Michel Butor adlı yazarların öncülük ettiği Fransız edebiyatındaki yeni gelişmeleri betimlemek amacıyla nouveau roman diye bir kavram ortaya attı. Yeni neslin eserleri, geleneksel romanın anlatı biçimlerine entelektüel ve sert bir karşı duruşta ortaklaşıyordu. Bu yazarlara göre, karakterin psikolojik gelişimi, anlatının sürekliliği ve her şeyi bilen yazar -başka deyişle tüm eski gelenekler- yakın zamanda biten dünya savaşını ve henüz başlayan Soğuk Savaş'ı anlamakta yetersiz kalıyordu. "Yeni romanlar" anlatıcı ile anlatılan zaman bakımından deneylere başvuruyordu. Yazarın izlerini metinden mümkün olduğunca silmeyi amaçladılar ve böylelikle edebiyatı yazarın niyetinden çok okurun yorumlayıcı gücüyle anlam kazanacak bir dil olayına dönüştürdüler. Beckett'in ve Kafka'nın ve aynı zamanda saygıdeğer hocası Kenneth Burke 'ün hevesli bir okuru olan Sontag da bu romanların entelektüel gönderimlerinden ilham aldı. Sonraları nouveau roman 'ın, yazdığı kurmaca eserler üzerindeki etkisini inkâr etse de, Rüyalarının Esiri (1963) ve Ölüm Tüneli (1967) adlı ilk iki romanında bu akımın özelliklerinin birçoğuna rastlanabiliyordu.
Sayfa 60 - Everest, Türkçesi: Gözde SerteserKitabı okudu
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.