Bu kitabı, “ 
Paul ile Virginie ” ve “ 
Abelard ve Heloise ” gibi harika kitaplardan sonra okumak gibi bir talihsizlik yapmamanızı öneririm, benim gibi... Çünkü okuduklarınız yavan ve samimiyetsiz bir anlatımla bezenmiş hastalıklı bir ilişkinin sakız gibi uzayarak kabak tadı vermesiyle sonuçlanacak.
Thérèse 30 yaşlarında, Laurent ise 24 yaşlarında olmalarına rağmen, Thérèse bu ilişkide bir anne rolü üstlenmiş, bir doktorun hastasını ilaçla iyileştirme yöntemi gibi, anne şefkatiyle Laurent’ın hayata yaklaşımını, hayatı yaşayışını tedavi etmeye karar vermiştir. Sırf buradan bile hastalıklı bir ilişkiyi okuyacağınızı farketmeniz gayet olası.
Laurent ise kişilik bölünmesi yaşayan, istikrarsız ruh halleri ve gelgitleriyle ilişkiyi önce mahvedip, sonra kadını kaybetmenin verdiği bir silkinmeyle hatasını anlayarak, binbir çabayla Thérèse’i geri elde etme peşindedir. Zayıf bir karakter, yardım eli uzatılmadan hayatı kendi ellerinde mahvolacakmış gibi bir imaj çizen adamın bir süre sonra bundan haz aldığını, yani kendini Thérèse’e zayıf göstermekten de memnun olduğunu anlıyoruz. Kadının anne rolüyle yaklaşımına, usanmaz, şımarık bir çocuk rolünü seve seve benimseyerek karşılık veriyor.
“Thérèse daha naif olan Laurent’ın zayıflığının kendine özgü büyüsüne karşı koyulmaz bir şekilde kapılmıştı! Genç adam güçsüzlüğünü gizlemiyor, dehasının bu dokunaklı zaaflarını içtenlikli taşkınlıklar ve bitmek bilmez acındırmalarla dışa vuruyordu.” s.192
Thérèse anne diyor ki: “ ...şunu iyi bil çocuğum ki, aşk üzerine basıp geçildiğinde yeniden ayağa kalkamayacak kadar hassas bir çiçektir.” s.117 Diyor da bu ilişki defalarca bitiyor, ama BİTEMİYOR... Okuma çilemiz bu kadar erken bitemez. Neden? Çünkü Thérèse hırslı, çünkü Thérèse erdemli ve gururlu! Hastayı iyileştirecek Thérèse... Bu motivasyonla ilişkiyi her seferinde yeniden başlatan kadın, daha sonraları strateji değiştirip, pardon, hatalarından ders çıkararark ve gönlü kırılarak aynı motasyonla bu sefer sürekli ayrılarak hastayı tedavi yoluna gidiyor. “Thérèse, her seferinde Laurent’ı terk ederek iyileştireceğine inanmış ama yanılmıştı.” s.198
Bir de bu ilişkiye üçüncü bir kişi daha, Thérèse’i çok daha önceden tanıyan bir adam müdahil olduğunda, kıskançlık, güvensizlik, tereddüt, kararsızlık, bastırılmış öfke gibi duygularla işler daha da karışıyor.
Özetle diyebilirim ki, dillere destan olmuş bir aşk okumayacaksınız. Olsun, sıradan bir aşk olsun ama lezzetli bir anlatımı olsun ve edebi bir değeri olsun derseniz, bence öyle bir roman da okumayacaksınız, ne yazık ki. Çevirmen Volkan Yalçıntoklu Beyin harika birsürü çevirisi bulunduğundan, bu vasat anlatımın tek müsebbibi yazarın kendisi. Ben bu iki insanın ne hayatlarını ne karakterlerini ne de yaşandığı dönemdeki toplumsal etkenleri içselleştiremedim. Bu sebeple anlatılan duygular ve olaylar bende bir yer bulamadı.
Kitabın arka kapak yazısında, Thérèse için “toplumsal kurallara karşı çıkan kadın” ifadesi kullanılmasına rağmen, kitap boyunca topluma karşı herhangi bir direniş sergilediği, güçlü kadın duruşunu gördüğümüz durum yok. Yazarın, Alfred de Musset’le yaşadığı ilişkiyi anlattığı söylenen (arka kapak yazısında da belirtilmiştir) bu kitapta, yazar kendini Thérèse ile özdeşleştirdiği sonucu çıkarırsak eğer ve kendinin de toplumsal kurallara isyan ettiği ve bu uğurda mücadele verdiğini düşünüyorsa eğer, o halde kendi aşkını anlattığı bu romanı kendi adıyla, ismini değiştirmeden yayınlamalı ve kendi de aynı sözde direnişi sergilemeliydi. Burda bir ironi olduğu açık. İlişkisindeki tutarsızlıklarla paralel en azından.
İyi okumalar!
·
155 görüntüleme
Bu kitapla ilgili söylenebilecekler tam olarak bunlar. Elinize sağlık
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.