Cemil Meriç sizin için ne ifade ediyor? Cemil Meriç’in yıllar sonra okuma listemde olması, ona başlarken bu soruyla yapılacak bir girişi ortaya çıkarıyor zannımca. Çünkü Cemil Meriç benim için başarıyı, vazgeçmemeyi ifade ediyor. Bizler yıkılıyoruz, planlar yapıyoruz gerçekleşmiyor ve sorunlar yaşıyoruz. Düşünelim ki bir insan rengarenk dünyayı görme yeteneğini tamamen kaybediyor. Bu bölgede aman görülecek ne var gibisinden ahmakça, akılsızca cümleler kurarak komik olduğunu zanneden acizler olabilir, onları muhatap almıyoruz tabi. İşte bu noktada görme yetisini tamamen kaybedişi sonrası yazarın kariyeri başlıyor aslında. Burada asıl önemli olansa onu vazgeçirmeyen, ona destek olan yakınları, gerçek dostları. Allah hepimizi böyle insanlarla karşılaştırsın, böyle insanlardan uzakta bırakmasın diyelim ve başlayalım. 1955 yılında yazar görme yetisini tamamen kaybediyor ve bu kitap 1976 (daha önce Hint Edebiyatı adıyla tarih olarak 1964) yılında çıkıyor. Üretken olduğu dönem eserleri arasında. Bildiğim kadarıyla bu dönem öncesi (1955) bir eseri de yok zaten. Bu süreçte okuduğumuz ilk kitabı; Aamir Khan olmasa tamamen çöp olacak, yaptıkları sinemalarla adeta güldüğümüz ve ciddiye alamadığımız ama ev annelerinin seyretmekten vazgeçemediği Hint Sinemasını akıllara asla getirmeyecek türden bir inceleme. Uzun bir tanım oldu biliyorum ama Hintliler denilince akla iki şey geliyor: Biri Hint Fakiri diğeri de Hint Sineması. Burada karşımıza çıkan ise Hint Edebiyatı. Günümüzde nasıldır bilmiyorum ama geçmiş döneme göre değerlendirme yapmamız gerekecek. Belirtmemiz gereken en önemli husus dil ağır olmasa bile anlatım ağır. Bu da tamamen Hint Kültürü özelinde bizim bu kültüre olan yabancılığımızın da etkisinden. Anlamak ve algılamak bu yüzden biraz sürüyor ve bu da yorucu olabiliyor. Tabi muazzam bir etkileşim. Şöyle düşünelim istiyorum. Bizler kimsenin bilmediği yeni bir şarkı keşfettiğimizde ve bu şarkıyı saklayarak kendimizle dinlediğimizde bile mükemmel hisseder, yalnızca bizim olsun isteriz. Yayılmaya başladıkça evvelden bilmenin vermiş olduğu bir haz duygusu da olur. Düşünelim ki en başından başlayan koca bir ülke ve kültür etkileşimi, haliyle etkileyici olduğu kadar zor bir konu da. Devamında ülke ziyaretleri, etkileşimler ve karşımıza çıkan İngilizler de bunun cabası. Öğrendiklerim arasında rahatlıkla söyleyebileceğim ise, Hint Kültürünün aslında oldukça yüksek kalitede olduğu, bir yerde eğlenceli dahi sayılabileceği ama en önemlisi de bu kültürün özünde de düşmanlık değil kardeşlik duygusu hâkim olduğu. Şahsi olarak beni epey etkileyen bir durum olduğunu da tekrar belirtmem gerekiyor tabi. Aynı zamanda Cemil Meriç’te beni çok etkiliyor. Hatta bir sözü vardı ki rahmetli Sakallı Celal’i aklıma getirip epey gülümsedim. İkisinin de ruhu şad olsun. Cemil Meriç, aynı zamanda Batı eleştirisi de yapar. Biraz Doğu kültürü üzerine eğitim ve araştırması da bundandır ve biraz da isyandadır. Bazı aydınlar için ‘Zavallı’ demekten de asla çekinmez ve “Zavallı Türk Aydını, batılı dostları alınmasın diye hazinelerini gizlemeye çalışır, sonra da unutur bu hazineleri” der. Haklı bir düşünce ve isyandır da bu aslında. Celal Ağabey ise “Bu kadar Cahillik ancak okumak ile olur” derken benzer düşünceler içerisindedir. Daha üzücü olan ise böyle aydınlarımızın hatırlanmak bir kenara birkaç iyi niyetli yayıncılık hariç önemsenmemesi ve okutturulmamasıdır. İnsanların, insanlarımızın değerli birkaç eseri popüler edilip okutulmakta diğerleri umursanmamakta. Yıllardır olduğu gibi yardımcı olmaya ise devam edeceğim. Son bir not: Abdülhak Hamid! Bir yerde de karşıma çıkma be üstat. Şikayetlenmiyorum, seni özlüyorum. Şuraya tarz bir ağabeyimizi bırakalım, müzeden: hizliresim.com/hytqwit Anlatım diline hayran olunacağına inandığım bu eseri tavsiye ediyor, hepimize iyi okumalar diliyorum..

Bir Dünyanın EşiğindeCemil Meriç · İletişim Yayınevi · 2012604 okunma

··

354 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.