"Belki de duygusallığın on dokuzuncu yüzyıldan kalma bir tanımının kurbanıyım. O bilgiçliği altında Cecilia özel bir masumiyet gizliyor ve ben de kendimi bir biçimde bunun bekçisi sayıyorum. O erişkin, o bilir, o bilgedir; gene de benim spor ayakkabılı sevimliliğim karşısında -o iyi günlerinde bir hanımefendi gibi görünmeyi sever- benim hayallerime boyun eğmek zorunda kalır; çünkü bizim birlikteliğimizi dokuyan öğrenmek ve bilmek arasındaki büyük farkı anlamıştır."
"Hayat bana menfaatlerle yüklü gibi görünüyordu ve dünyada bir yer fethetmeye odaklanmaktan o kadar gerilmiştim ki seni unutulası bir iç sızısı olarak görüyordum."
"Bir an için derin bir kayboluş yaşadım; uzakta olduğumu, herhangi bir mekana ait olmadığımı, bunun geçici seyyahlığımdan değil, kaçınılması olanaksız bir kaderden kaynaklandığını biliyordum."
"Beni asıl rahatsız eden şey, sağır edici gürültünün arasında yalnızlığın o incecik temasını işitmekti."
"Gelincikleri, renklerin yoğunluğunu, taçyapraklarının kırılganlığını hep sevdim."
"Yazmak, kendini sergilemek konusunda yararsız bir yöntem olarak gözüküyor gözüme; her şey benim içimde sırlanmalı."
"Hayallerimin gücü ile adımlarımın gücünü kolaylıkla birbirine karıştırırdım."
" -Dünyanın kalbi nasıldır? Bizimki gibi kırmızı mıdır? Zaten haritalarda mavimsi çizilen nehirler de damarları andırıyor.
-Seni ürkütmeyecekse söyleyeyim.
-Söyle haydi.
-Bir ateş topudur!
-Olduğu yerde durur mu?
-Yanar.
-Peki dumanı nereye çıkar?
-Yanardağları düşünmedin mi hiç?
-Yani eriyecek miyiz?
-Yok canım! Her şey programlandı."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.