"Sistematik kalıplardan genellikle bir şeyler öğrenebiliriz; o zaman daha önceki şampiyon Türkiye üzerinde biraz duralım. Önde gelen bir ABD karakolu olarak, Soğuk Savaşın başlangıcından bu yana önemli düzeyde askeri yardım aldı. Ancak silah teslimatlan Soğuk Savaşla hiçbir bağlantısı olmaksızın, 1984’de hızla artmaya başladı. Aslında bu yıl, Türkiye’nin büyük ölçüde Kürtlerin yaşadığı Güneydoğu’da büyük ölçekli bir karşı-ayaklanma harekatı başlattığı yıldı. Silah teslimatları bütün 1950-1983 (mali yıllar) döneminin toplamını aştı ve ağır silahlar (savaş uçakları, tanklar vb.) dahil, Türkiye’nin askeri donanımının yaklaşık %80’ine ulaşarak 1997’de doruğa çıktı. 1999 itibariyle Türkiye, 2-3 milyon kişilik bir insan göçünü, 3.500 yıkılmış köyü (NATO bombardımanı altındaki Kosova’nın 7 katı) ve on binlerce ölüyü ardında bırakarak uyguladığı terör ve etnik temizlikle Kürt direnişini büyük ölçüde bastırmıştı. 
Bill Clinton yönetiminden gelen devasa silah akışı bu hedefleri gerçekleştirmek için artık gerekli değildi. Buna rağmen, 1990’Iann uç noktaya varan bazı devlet terörüne dayalı uygulamalar sayesinde kazanılan büyük başarıya karşın, askeri operasyonlar devam ediyor ve Kürt vatandaşlar hala en küçük haklarda bile yoksunlar (yine, Miloşeviç yönetimi altındaki Kosova’dan çok daha acımasız bir rejim)."
Sayfa 92 - Aram Yayıncılık - Kolombiya I - 24 Nisan 2000
·
159 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.