Yine mektup formatında yazılmış bir roman ve ben... Kitapta 87 mektup var.(Geneli farklı kişilerin Jale'ye yazdıkları mektuplar) Yalnızca 2 tanesi ana karakterin mektubu, onlar da en sonda.(bunun Jale'yi daha gizemli yapmak ve bize merak ettirmek için bilerek yapıldığını düşünüyorum) Herkes için farklı fontlar kullanılması çok hoşuma gitti, karakterin farkını daha iyi yansıtmış. Bazen vıcık vıcık bile bulabileceğiniz aşk cümlelerinin içinde aslında bir yandan aşka olan inancımızı sorgulatıyor. Kadının birey olma mücadelesini çok gündelik biçimde, aşk ve arkadaşlık üzerinden değerlendirerek ele alıyor. Hem türü hem Leyla Erbil'in dilini ve kullandığı teknikleri çok sevdiğimden bunu da bayılarak okudum.(Özellikle Ferhunde ve Sacide’nin yazdığı mektupları okumak çok zevkliydi) Daha önce mektup tarzı okumadıysanız, başındaki ilk okuduğunuz mektuplar aklınızı karıştırabilir ama kitap ilerledikçe ve kişilere aşina oldukça birçok şey yerine oturuyor ve olay örgüsünü yakalayabiliyorsunuz. *spoilerımsı* Sonu neydi öyle... Hiç beklenmedikti, son iki mektubu şaşkınlık içinde okudum resmen. Tanıtım bülteninden: “Erbil’in çeşitli kişilerin birbirlerine yazdıkları özel yaşam itiraflarıyla dolu mektuplardan oluşan bu romanı, estetik ya da erotizm ile etiğin çatışmasına bize bir aralıktan baktırırken, aynı zamanda bu çatışmanın kaynağını sorunsallaştırmaktadır. Çatışma, kuşkusuz romandaki olayın kurgusuna aittir; fakat kurguyu da aşmakta, bizi bu romanın doğrulukla ilişkisi üzerinde düşünmeye çağırmaktadır. Edebiyat ya da roman doğruyu söyler mi, söyleyebilir mi, Özellikle bu roman Mektup Aşkları ise? Mektuplar ne varacağı yere varmıştır ne de varmamıştır ya da varmayacaktır; mektuplar yoldadır ve okuyanı çarpmaktadır. Tek doğru, mektupların yolda ve elden ele geçmekte olduğudur.”

Mektup AşklarıLeyla Erbil · İş Bankası Kültür Yayınları · 20101,064 okunma

·

205 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.