öncelikle kitabı çok beğendim. Kesinlikle öneririm. Bir çocuk düşünün hiç büyümüyor, fiziksel olarak hiç kusuru yok gelişimi çok güzel fakat akıl olarak hep aynı kalıyor ve yine bir anne düşünün bu hal durumu bir türlü kabul edemeyen, sürekli okulda ondan beklentisi olan her şey olağanmış da çocuk inadına yapamıyormuş gibi ona gelen bir takım davranışlar sağlıksız bir kadını görüp kızıyoruz karektere. baba her şeyi farkında fakat pasif kalıyor anneye karşı, elinden bir şey gelmiyor, çocuk her zaman ve her şekilde korkuyor arkadaşlar. kitapta paragrafların arasında sanki film izlermiş gibi sahnelemiş yazar b izlere. moron bir çocuğun aile içerisindeki çaresiz sessiz gözyaşları. Çocuğun tek hedefi akıllı olmak önemli mevzular konuşabilmek ve akıllı insanlardan oluşan arkadaşlarının olması. Kız kardeşi doğduktan sonra onunla oyunlar oynamak isteyen fakat onun arkadaşlarının içinde sürekli rezil ettiği geerekçesiyle bari kızımın hayatı normak olsun diye onu yatılı bir devlet kurumuna bırakan bir anneyle karşı karşıyayız. Burada bir anne,bir kadın olarak bu karektere haliyle canımız sıkılıyor anlamaya çalışıyoruz fakat babanın daha aklı selim davranıp yön vermek gibi kudreti olamayınca da anneye bir takım işler düşüyor ama bana kalırsa annede oldukça sağlıksız davranışlar sergiliyor. Sonunda bırakılan devlet kurumunda bir deney yapmak için ameliyat ediyorlar bizim moron çocuğumuzu ve bir anda zekası tavan yapıp birçok şeyi bilme haline geçiyor ama bu seferde moronluk halinde ki dostlarıyla arası açılıyor. Nasıl eski halinde yalnızsa şimdi de başka bir yalnızlık yaşıyormuş gibi gelse de daha sonra kendisinin de kabul ettiği aslında dalga geçilse de horlansa da onu koruyacak sev gilerini esirgemeyecek yine de bir çok fırında çalışırken dostlarının olmasını yeğ tutuyor akıllı olmaya. Zaten ameliyatta bir deneydi ve zamanla fare Algernon'da olduğu gibi geriledi tekrar eski hale dönüşmeye başlıyordu. Akılı olup bir takım ilişkilerinde ikiyüzlü, çıkar için hatta bu bilim adamlarının bile yaptıklarının iyi niyetle kalkışılmış bir hareket olmadığını anlıyor. En sevdiğim bölümlerden kız kardeşiyle ve annesiyle yüzleştikleri bölümdü.Her şeyin ne kadar yanlış anlaşıldığının aslında annelerinin kararları ile o çocuk algıları ile birbirlerine hasret kalan iki kardeşin dramıydı.Kitp da bir çok dram var aslında fakat çok da uzun yazmak sizi sıkmak istemem okuyun derim. Güzel bir çocuğun çocukça isteklerine gülüp geçemeyeceksiniz. Hiçbir çoçuk deney aracı değildir.

Algernon'a ÇiçeklerDaniel Keyes · Koridor Yayıncılık · 201514,8bin okunma

·

48 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.