maalesef bayım
Ben ve gözlerim düştük sokaklara.
Aklım almıyo bazı gördüklerimi.
Kalbim geçirmiyor çoğu zaman.
Ruhum duymuyor sanki beni.
Hissiz olmak istiyorum bazen.
Görmemek, duymamak, sevmemek.
Ama sonradan aklıma geliyor insan olduğum.
Birgün bunların hepsinin benden göçüp gideceği mahşer gününde hepsini geri isteyeceğim düşüyor hatırıma.
İnsanoğlu yokken anlar kıymetini.
Anlamak için yokluğu beklememek gerktiğini bildiğimizde, maalesef bayım çok geç olacak.
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.