Eğer okuduysanız siz de bu kitap hakkındaki düşüncelerinizi yazın lütfen.
Merak ediyorum benim gibi düşünen birileri var mı? Jodi Picaoult'un ilk okuduğum kitabı. Bir kitabı alırken ilk olarak yazar hakkında araştırma yapar, kitap hakkında spoisiz yorum ve incelemelere bakarım. Bazen gaflete düşerek indirimden pişman olunası kitaplar da almıyorum değil tabiki en son okuduğum 
Lucid gibi. Bu kitapta baştan sonuna kadar sinir kriz geçirdiğimi söyleyeceğim. Bunun sebebi benim olaylara mantıksal olarak değil de duygusal olarak bakmam olabilir belki. Kitaptaki anne ve baba karakterleri hastalıklı kızlarına fazlaca yöneldiğinden dolayı abisi Jesse'yi ve donörü (kız kardeşi ) Anna'yı duygusal anlamda itelemişler. Anna'nin ablası için gireceği hiç bir tedavide bilgilendirilmemesi Jesse'den yıllar önce ümitlerini kesip kendi haline bırakmaları buna işaret ediyor. Çocukların kitabın çeşitli yerlerine serpiştirilmiş anılarına bakınca Sara'yı taraf tutan bencil bir anne olarak görmekten kendimi alamıyorum. Evet yaşadığı büyük bir sorun, öncelik listesinde en başta bulundurması gereken bir sorun, ama ebeveyn olarak öncelik vermediği diğer işleri ihmal etmemeli onu bir şekilde telafi etmeliydi ki; hasta kızı için diğer çocuklarına her vurduğunda içimden küfür savurdum. Evet bencil ve kalpsiz olduğumu düşünebilirsiniz ama Anna'yı bu raddeye getiren Sara'nın bu saçma tutumundan başka bir şey değildi. Brain gibi Kate'in bir gün öleceği gerçeğine sarılmış olsaydı olaya daha objektif yaklaşacak ve sonunda Brain gibi Kızından böbreğini bağışlamasını istediğinde ona hak verilebilecekti. Anna'nın sadece fark edilmeye ihtiyacı vardı. Asıl sorun böbrek verme olayı değildi ki bu ihtiyacı giderilmiş olsaydı işler böyle bitmezdi. Zalimce olduğunu düşünebilirsiniz ama sonuna kadar , dava süreci bitene kadar, Kate 'den bir ölüm haberinin gelmesini bekledim. "Keşke ölse de Anna bütün bu baskılardan kurtulsa " dedim. Kitabın sonunda bir posta ağladım. "Sayın 
Jodi Picoult bu kitabı böyle bitirmek zorunda değildin! Bu beklenmedik sonla Kahramanların farkındalık kazanmalarını sağlamak çok bencilceydi. Anna sonuna kadar hakkını koruduğuna ve bunu başardığına göre kendi dileğiyle de böbreğini kız kardeşine verebilirdi!" Sonuç olarak
herkese okumasını tavsiye ediyorum ve kitapta en beğendiğim, en özgün karakterin Jesse olduğunu ifade etmek istiyorum. Kitaplarla kalın.
·
66 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.