Kabuğu düz ve gümüşi renkte olan ve her zaman tek bir gövde üzerinde yükselen bu ağacın dalları tıpkı kayın ağacındakiler gibi kıvrılarak yukarı meyleden bir özellik sergilemekteydi. Onlardan biraz daha büyük olmakla beraber şeklen kayın ağacınınkileri andıran yapraklarının üstü açık yeşil, altı ise gümüş rengi olup, güneşin altında parıltılar saçardı; sonbahar geldiğinde ise bu yapraklar dökülmez, onun yerine gümüşi renklerin altın sarısına dönüştüğü gözlemlenirdi. Bu ağacın çiçekleri ilkbaharın gelişiyle beraber kiraz misali salkım salkım açar ve bu durum yaz boyunca böyle sürüp giderdi; çiçekler açar açmaz da yapraklar dökülür ve bu sayede ilkbahar ve yaz mevsimleri süresince malinorni’ye dışarıdan bakanlar, ayağının dibindeki halı ile tepesindeki çatının altından, sütunlarının ise grimsi bir gümüşten oluştuğu bir koru bütünüyle karşılaşırdı. Bu ağaçların verdiği meyve kili andıran gümüşi tondaki bir çeşit ceviz olup, bunların bazıları Númenor’un altıncı kralı Tar-Aldarion tarafından Lindon kralı Gil-Galad’a hediye verilmişti. Ne var ki, bu ağaçlar Lindon diyarında bir türlü kök salamamış, Gil-Galad da bunların bazısını akrabası olan Galadriel’e vermişti. Galadriel’in gücünün etkisi altında, Anduin Nehri’nin yanı başındaki Lothlórien’in güvenlikli ortamında Yüksek Elfler nihayet Orta Dünya’yı terk edene dek büyüyüp çiçek açmayı başaran bu ağaçlar, yine de Numenor’daki malinorne korularının haşmetine ve güzelliğine erişememişti.
Sayfa 281 - Malinorni ağaçlarının tasviri
·
124 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.