Şerife Bacı
“…O sırada oda kapısının önünde ayakta bekleyen Şerife atıldı:
‘Ben gelirim Muhtar Emmi, ben gelirim. Hem bizim öküzlerin huyunu benden daha iyi bilen olmaz. Sürer götürürüm. Madem bize ihtiyaç var, madem asker cephede mermi bekler, madem vatan kurtulacak, elbet gelirim. Muhtar Emmi, madem yavrular vatansız kalmayacak, madem biz canımızdan, namusumuzdan emin olacağız, elbet gelirim.’”
Emzikdeydi daha bebesi Elif ama Şerife Bacı, Seydiler salgın hastalıkla kırılırken bile hiç düşünmeden anaları ölen, süte muhtaç kalan bebeleri de emzirmiş, onlara süt analık yapmıştı. Hastalık bana da bulaşır diye düşünmeyen vatan için canını feda etmekten çekinir miydi hiç? Kaynanası yaşlıydı, kocası Topal Yusuf gaziydi, ikiside askere mermi taşıyacak katara katılamazdı. Hiç düşünmedi Şerife Bacı, Elifini sarıp sarmaladı, yüreğinde vatan aşkıyla kar kış demeden yola koyuldu.
Milli mücadelemizin kadın kahramanlarından yirmi bir yaşında, cephedeki askerimize mermi taşırken donarak şehit olmuş Kastamonulu Şerife Bacı’yı bilmeyenimiz yoktur eminimki. Okul kitaplarımıza konu olmuş kahramanlarımızda sadece biri Şerife Bacı ve onun gibi tarihe adını yazdırmış ya da isimsiz öyle çok kadın ve erkek kahramanımız varki. Her birininde apayrı bir hikayesi tabii ki. Ama ben birde Muharrem Bey’in anlatımıyla, yazarımızın güçlü kalemiylede okuyun derim Şerife Bacı’nın hayat hikayesini. Muharrem Bey’in o güzel anlatımıyla, birlik ve beraberliğin yaşandığı zamanları yüreğimin en derinlerinde hissettim ben ve kesinlikle TAVSİYEMdir diyorum sizlere. Bugünleri özgürce ve huzurla yaşayabiliyorsak, vatanımız uğruna şehit ve gazi olan kahraman atalarımız sayesindedir. Ruhları şad olsun. Sonsuz saygı ve minnetle…
Syf: 176
