Öç, damarları zorlayan bir duygudur. Uçurumun kıyısına getirir yazgıyı. Bazen aşağı iter, bazen çekip kurtarır. Ulaşılması gereken tek amaç haline gelir. Şehveti kamçılar. Beyni etkisiz kılar. Düşünceleri kilitler. Nedeni, zamanı önemli değildir. Öç ile yükselen insan, insanlıktan çıkar. Kan davası öcün en uç noktasıdır. Çözülmesi kan akmasına bağlıdır. Kanla beslenen duygular yine kanla doyar. Kanla yeniden canlanır.
Sayfa 240 - PanamaKitabı okudu
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.